"Przywróćmy Pamięć" edycja 2009-2010

Poznań - Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1, Gimnazjum Dwujęzyczne

Strona www

http://www.marcinek.pl

Kim jesteśmy

Poznań - Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1, Gimnazjum Dwujęzyczne

Co robimy w ramach projektu

Wizyta w Muzeum w Żabikowie miejscu zagłady; zagadnienie obozów pracy dla Żydów w czasie II wojny światowej na terenie Poznania; udział w Marszu Żywych w Oświęcimiu 2010; czerwiec spektakl teatralny poświęcony zagadnieniu skazania na zagładę narodu żydowskiego, zwłaszcza dzieci.

1. Byśmy nigdy nie zapomnieli…Wizyta W Żabikowie

Dnia 10 grudnia 2009 r. całą klasą g-2a pod opieką p.prof.A.Góry i p.Suwalskiej, mamy jednej z uczennic, pojechaliśmy do Muzeum Martyrologicznego w Żabikowie, w Luboniu. Wycieczka ta odbyła się w ramach poznawania kultury żydowskiej – projektu „Przywróćmy pamięć”. Muzeum w Żabikowie znajduje się na miejscu byłego obozu pracy przymusowej dla Żydów oraz obozu karno-śledczego. Obóz ten w czasie II wojny światowej był miejscem osadzenia Żydów pracujących przy budowie autostrady, a później – po roku 1943 – ośrodkiem, do którego kierowano więźniów politycznych. Obecną siedzibę muzeum zbudowano na bazie baraku poobozowego i pozostałości byłej wilii komendanta obozu hitlerowskiego. Dawniej, jeszcze przed obozem, znajdowała się tam cegielnia należąca do rodziny jednej z naszych koleżanek (Suwalscy).

Do Żabikowa udaliśmy się autobusem nr 56. Na miejscu pani dyrektor muzeum zaprowadziła nas do sali, w której znajdowała się wystawa „Więzienie Policji Bezpieczeństwa i Wychowawczy Obóz Pracy w Żabikowie” zawierająca zdjęcia i przedmioty codziennego użytku pozostałe po więźniach obozu. Po obejrzeniu galerii udaliśmy się do sali multimedialnej, gdzie obejrzeliśmy dwa filmy. Pierwszy z nich nosił tytuł „Zniewolony Poznań”. Film ten był świadectwem ludzi, którzy przeżyli uwięzienie w Żabikowie. Wypowiedzi poprzeplatane były inscenizacjami, pokazującymi życie codzienne w obozie. Niektóre obrazy były dla nas wyjątkowo szokujące, jednak film ten powinno obejrzeć jak najwięcej osób – trzeba zbierać świadectwo osób, które przeżyły uwięzienie w Żabikowskim obozie póki żyją, abyśmy nigdy nie zapomnieli, co działo się podczas wojny.

Drugi z filmów był wycieczką w przeszłość, pokazywał sceny z codziennego życia mieszkańców łódzkiego getta. Na bardzo starym, czarno białym filmie widzieliśmy brudne ulice przepełnione ludźmi, dziećmi, których pilnowała żydowska policja i żołnierze. Czytając książki i różne materiały nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie takiej nędzy, nawet widząc prawdzie sceny, nie można uwierzyć jak człowiek może więzić drugiego w takich nie humanitarnych warunkach. Każdy rodzi się jako wolny człowiek i tak powinno zawsze być.

Po obejrzeniu filmów przeszliśmy na tereny otaczające budynek muzeum. Znajduje się tam cmentarz upamiętniający zmarłych więźniów, oraz pomnik "Nigdy więcej wojny". Uczciliśmy pamięć byłych więźniów zapalając znicze. Dowiedzieliśmy się też, że niestety nie wszyscy szanują to miejsce, bowiem cmentarz stał się miejscem spotkań i zabaw młodych ludzi. Dlatego, ważna jest edukacja w tym temacie, by wszyscy pamiętali o tragedii jaką była II wojna światowa i holocaust, by w przyszłości nigdy nie zdarzyło się coś podobnego.

Do domu wróciliśmy pełni różnych uczuć, niemożliwe było dla nas by pojęcie cierpienia więźniów, jesteśmy jednak przekonani, że dalej trzeba poznawać naszą wspólną przeszłość.

Klasa g-2a

Co planujemy na kolejnym etapie projektu

Jesteśmy w trakcie pracy na przedstawieniem teatralnym o tolerancji, a w kwietniu weźmiemy udział w Marszu Żywych