Żydzi pojawili się w Tarnowie w połowie XV wieku i mieszkali we wschodniej części miasta aż do II wojny światowej. Na tej wystawie znajdowało się ponad 100 fotografii uwieczniających mieszkańców pochodzenia żydowskiego w ich codziennym życiu. Znajdował się opis mieszkań żydowskich pod kątem ilości pokoi, wyposażenia i ilości mieszkańców, oraz wykaz zabranych sprzętów z mieszkań żydowskich sporządzonych przez okupantów hitlerowskich.  

Kustosz muzeum oprowadzał nas po wystawie i opowiadał o tragicznych losach narodu Żydowskiego w czasie II wojny światowej w całej Europie i niestety w naszym mieście również. Opowiedział, że gdy Niemcy opanowali Tarnów zmienili między innymi nazwy ulic, np. Mozartgasse – ul. J. Bema. Żydzi musieli nosić przepaskę na lewej ręce o szerokości 10cm. Przepaska miała być koloru niebieskiego, lecz była zielonego, na niej zaś narysowana gwiazda Dawida. Naziści zamknęli Żydów w oddzielnej dzielnicy. Tarnowskie getto znajdowało się we wschodniej części miasta. W 1942 roku getto zostało podzielone na A i B. Getto A zamieszkiwali tylko ludzie zdrowi i zdolni do pracy. To getto było zaopatrywane w jedzenie, picie, leki itd. W getcie B byli ludzie starzy, schorowani, dzieci, osoby nie zdolne do jakiejkolwiek pracy. Getto B nie było zaopatrywane nawet w żywność, zostało skazane na śmierć głodową.  9 – 11 listopada 1939 roku odbyły się podpalenia dwunastu synagog Żydowskich, w celu uczczenia „kryształowej nocy”. W 1942 roku odbyła się likwidacja Żydów z Tarnowa i okolic. W eksterminacji hitlerowcy nie mieli względu na osoby w tym kobiety, dzieci i starcy. Okoliczna ludność twierdzi, że krew spływała ulicą Żydowską. Niektórzy twierdzili, że w tym czasie Wątok był cały zabarwiony na czerwono. W 1943 roku zostało już tylko 300 Żydów. Niemcy wykorzystali ich do przeszukania ukrytego dobytku w mieszkaniach Żydów. Po połowie roku zostali wysłani do obozu. W 1993 roku w Tarnowie zmarł ostatni Żyd Abraham Ladner ( nazywany „ostatnim strażnikiem Tory”). Śmierć ta zakończyła się niemal pięciuset pięćdziesięcioletnią historię Żydów w Tarnowie.

  Wiadomości, jakie usłyszeliśmy i zdjęcia, które oglądnęliśmy podczas tej wystawy głęboko utkwiły nam w pamięci, pokazując wygląd Tarnowa z przed lat, jak i ludzi, których już dawno nie ma wśród żywych a którzy tak jak my chodzili tymi samymi ulicami i dla których historia stała się tak okrutna.

 Anna Dębosz 1 LO