Cmentarz żydowski w Łęcznej został założony w drugiej ołowie XVI wieku. Pierwsi Żydzi zaczęli sprowadzać się do miejscowości w 1501 roku. W pierwszej połowie XVII wieku wzniesiono tutaj bożnicę. W 1674 roku w Łęcznej mieszkało 181 Żydów, a w okresie międzywojennym około 2.300. Żydzi stanowili 53% ogółu mieszkańców. Podczas II wojny światowej, Niemcy założyli w Łęcznej getto i obóz pracy przymusowej. Przebywało tutaj około 3 tysiące miejscowych Żydów oraz Żydów przywiezionych z Czech i Słowacji. Na przełomie października i listopada 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto w Łęcznej, rozstrzeliwując na miejscu tysiąc Żydów. Ostatni znany pochówek na terenie cmentarza odbył się w 1942 roku. W czasie II wojny światowej cmentarz został doszczętnie zniszczony. Na terenie kirkutu nie zachowały się żadne fragmenty macew. Dwa zachowane nagrobki i fragmenty czterech innych znajdują się w Muzeum Judaistycznym. Najstarszy pochodzi z 1906 roku. Powierzchnia cmentarza wynosi 1 ha.

W 2005 roku do Łęcznej przybył rabin Mejer Izrael Gabay z Ukrainy w celu ustalenia szczegółów otwarcia ohelu upamiętniającego miejsce pochówku zmarłego w XIX wieku cadyka Szlomo Lejba.

Więcej informacji:

• http://www.polin.org.pl/cities/143/galeria/2542/