Czego dowiedzieliśmy się o Purim w ramach projektu?

Nazwa święta pochodzi od słowa "pur", znaczącego "los", ponieważ to właśnie za pomocą losów wróg narodu żydowskiego Haman wyznaczył dzień jego zagłady. Upamiętnia ocalenie Żydów od rzezi, jaka im groziła w Persji. Namiestnik Haman, urażony przez Żyda Mordechaja w swej dumie, postanowił zgładzić wszystkich Żydów mieszkających w owym czasie w Persji. Jednakże Mordechajowi udało się przy pomocy siostrzenicy - Estery, żony króla Ahaswerusa - udaremnić nikczemny plan. Żydzi ocaleli, a Hamana wraz z jego synami powieszono (Estera 9:22).

Radość tego purimowego święta jest wyrazem ufności w niezniszczalność narodu żydowskiego. Jest to święto radosne, podczas którego zakazany jest post i żałoba. Jest to dzień radości i zabawy, dzień wręczania podarków rodzinie i przyjaciołom, dzień troski o najbiedniejszych.

Do tradycji należą różnego rodzaju maskarady, przedstawienia i pantomimy o treści nawiązującej do wydarzeń opisanych w Księdze Estery. Święto Purim ma charakter karnawału. Urządza się przyjęcia, zabawy, maskarady. Jest to okazja do przebierania się. Weseli przebierańcy chodzą od domu do domu. Urządzane są wtedy uczty z piciem alkoholu. W uczcie bierze udział rabin purimowy (purimraw), który musi posiadać wiedzę talmudyczną. Jego obowiązkiem jest wygłoszenie wykładu, zwanego Purim Tora.

Przede wszystkim piecze się ciasta, zwane hamanową kieszonką (bo Haman miał kieszenie pełne bogactw). Mogą one mieć kształt kieszeni, sakiewki, bądź kapelusza Hamana. We Włoszech piecze się ciastka w kształcie wydłużonego oślego ucha o trzech rogach. Mówi się, że trzy rogi ciasta przedstawiają Abrahama, Izaaka i Jakuba. Hamanowe rożki nadziewane są rodzynkami, orzechami, makiem lub powidłami, a nawet marcepanem.

W Izraelu tańczy się na ulicach przez całą noc.