Podobnie jak tydzień temu po lekcjach pojechaliśmy na cmentarz, by kontynuować prace porządkowe. Słoneczko przygrzewało, liście szeleściły pod stopami, a my grabiliśmy, wycinaliśmy krzaki, wynosiliśmy śmieci i ponownie grabiliśmy. Na koniec popatrzyliśmy z podziwem na wykonaną pracę. Nie tylko widać było stojące lub pochylone macewy, ale także obramowania grobów, które niegdyś zniknęły pod stertą zalegających na nich liści. Teraz można przystanąć przy nich choć przez chwilę i podumać nad losem tych, którzy tam spoczywają. W ten sposób i my dołożyliśmy swoją cegiełkę do przywracania pamięci.