"Przywróćmy Pamięć" edycja 2006-2007

SŁUPSK - Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 4

Kim jesteśmy

ZESPÓŁ SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH Nr 4 W SŁUPSKU Trudne początki Historia szkoły sięga lat powojennych. Szkoła została powołana dekretem Dyrekcji Okręgowej Szkół Zawodowych w Szczecinie z dnia 16.10.1946 r. pod nazwą Dokształcająca Szkoła Zawodowa z siedzibą w budynku przy ul. Łukasiewicza 4. Była to pierwsza szkoła zawodowa w Słupsku. Jej organizacją zajął się Wacław Nowak, pełniący funkcję kierownika od października 1946 r. do roku szklonego 1946/47. Był on zdemobilizowanym oficerem armii gen. W. Andersa, człowiekiem wymagającym, ale jednocześnie mającym dobry kontakt z uczniami i współpracownikami. Jego sylwetkę łatwo było rozpoznać, ponieważ nosił wojskowy mundur. Wkrótce zastąpił go na tym stanowisku Brunon Wolff, pełniący powierzone mu obowiązki od roku szklonego 1947/48 do końca lipca 1950 r. W tym trudnym okresie organizowania się szkoła nie zatrudniała stałych nauczycieli, oprócz Heleny Ogrodniczak, która była polonistką i pracowała w ZSM aż 35 lat. Kadrę pedagogiczną stanowili nauczyciele dochodzący z innych szkół. Nauka odbywała się trzy dni w tygodniu. Ze względu na skromne warunki lokalowe szkoła nie posiadała własnych warsztatów, dlatego młodzież praktyczną naukę zawodu odbywała w państwowych i prywatnych zakładach pracy. W roku szkolnym 1947/48, staraniem kierownika szkoły B. Wolffa, ze względu na niedogodne warunki lokalowe, uzyskano odpowiedniejszy budynek przy ul. Świętojańskiej 6. Pomieszczenia wymagające gruntownego remontu tylko prowizorycznie naprawiono i oddano do użytku. PRZEPROWADZKI Barak (nie istniejący), w którym odbywały się nauki. Z dniem 7 sierpnia 1950r. obejmuje stanowisko dyrektora szkoły Leon Rak. W roku szkolnym 1950/51 w 13 oddziałach uczyło się 372 uczniów. Szkoła prowadziła cztery wydziały: mechaniczny, elektrotechniczny, stolarski i introligatorski. Zatrudnionych było 13 nauczycieli w szkole i 8 instruktorów w warsztatach. Przeprowadzka na Pl. Zwycięstwa (warsztaty). Działały takie organizacje młodzieżowe jak: Samorząd Szkolny, Koło Odbudowy Warszawy, Spółdzielnia uczniowska, TPPR, zespół teatralny, orkiestra dęta, TPZ, PCK, kółko krajoznawcze. Pracowała także świetlica i biblioteka. W październiku 1950r. przeniesiono warsztaty mechaniczne z budynku szkolnego do pomieszczeń przy placu Zwycięstwa 6, poprzednio zajmowanego przez Dyrekcje Przemysłu Miejscowego. Warsztaty szkolne Pl. Zwycięstwa (nieistniejące). Zajęcie obiektu odbywało się bez uzgodnienia stron. Dyrekcja szkoły wiedziała, że obiekt był wolny, więc przeprowadzka odbyła się bardzo szybka. Zanim zorientował się poprzedni użytkownik, młodzież już pracowała. Mimo interwencji DPM u władz wojewódzkich w Szczecinie pomieszczenia pozostały w posiadaniu szkoły. W roku 1951 warsztaty szkolne zostały objęte pierwszym planem szkolno-produkcyjnym, który zakładał produkcję na kwotę 46000 zł, a został wykonany w 108,6%. Obok nauki uczniowie brali udział w pracach społecznych, które wiązały się przede wszystkim z odgruzowywaniem miasta. Dyrekcja szkoły i grono pedagogiczne przywiązało wagę nie tylko do przekazywania wiadomości i uczenia zawodu, ale również wychowania w duchu patriotyzmu. Służyły temu różnorodne imprezy szkolne odbywające się w każdym roku szkolnym, takie jak: uroczyste akademie z okazji rozpoczęcia roku szkolnego, założenie Komsomołu, rocznica rewolucji Październikowe wieczornice "Pokoju" marsze jesienne masówki, np. w związku ze spisem ludności biegi narodowe zdobywanie odznak czyny społeczne manifestacje np. pierwszomajowa obchody Tygodnia Oświaty, Książki i Prasy wystawy zabawy młodzieżowe. 20 września 1950r. dla uczniów zamiejscowych otworzono internat w gmachu szkoły przy ul. Łukasiewicza 4, którego kierownikiem został Aleksander Łukasiewicz. W internacie początkowo przebywało 80 uczniów. Wkrótce dzięki zabiegowi dyrekcji szkoły, uzyskano lepszy budynek na internat przy ul. Wojska Polskiego 24. Kierownikiem tej placówki został Kazimierz Golianek. Zamieszkało w nim 120 wychowanków. W początkowych latach istnienia szkoły miały miejsce liczne wizytacje, lustracje i hospitacje. Celem tych częstych wizytacji było skontrolowanie właściwego funkcjonowania szkoły pod względem dydaktycznym jak i ideologicznym. Przełomowym rokiem w historii szkoły okazał się rok 1951, gdyż Zasadnicza Szkoła Metalowa przeprowadziła się do budynku przu ul. Niedziałkowskiego 2, w którym mieści się do dnia dzisiejszego, choć pod zmienioną nazwą. Wyróżnia nas: -różnorodność kierunków kształcenia i typów szkół. ZSP nr 4 składa się z technikum, liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego, technikum uzupełniającego i liceum uzupełniającego. -nastawienie na przygotowanie zawodowe, -tytuł "Szkoły z klasą", -uczestnictwo w Klubie Szkół Uczących się, -popularność wśród młodzieży spoza Słupska, -aktywna działalność Samorządu Uczniowskiego, który ma wpływ na życie kulturalne szkoły, a także organizacje akcji charytatywnych, imprez sportowych i okolicznościowych. Zarząd Samorządu wybierany jest w sposób demokratyczny. W czasie swojej kadencji podejmuje ważne decyzje dotyczące funkcjonowania szkoły, -organizacja tygodnia adaptacyjnego dla uczniów klas pierwszych, którzy w pierwszym tygodniu wrzesnia nie uczestnicza w zajeciach lekcyjnych,lecz odbywaja spotkania z wychowawcami, pedagogiem, dyrektorami i przedstawicielami Zarzadu Samorzadu Szkolnego. -mozliwosc rozwijania swoich zainteresowan poprzez udzial w różnych formach działalności pozalekcyjnej. Nasz patron:Tadeusz Tański (ur.11.03.1892), syn znanego malarza i propagatora lotnictwa Czesława Tańskiego. Był niezwykle uzdolnionym konstruktorem.Przed wybuchem I wojny światowej udał sie do Francji, gdzie ukończył Ecole d'Electricite Industriel de Paris. W czasie wojny skonstruował m.in. kilka typów silników spalinowych różnej mocy. Interesował sie także pojazdami pancernymi, a nad zagadnieniem opancerzenia pracował w firmie francuskiej L. Bordon, następnie zaś w angielskiej Armstrong Whitworth. Do Polski powrócił w 1919r. W latach międzywojennych skonstruował znane samochody CWS. Do wybuchu II wojny swiatowej zwiazany był z polską motoryzacją i przemysłem zbrojeniowym. Został zamordowany przez hitlerowców 23.03.1941 r. w Oświecimiu.

Dlaczego realizujemy projekt

Zainteresowaliśmy się tematyką żydowska w zeszłym roku szkolnym, kiedy naprzeciwko naszej szkoły zrekonstruowano fragment muru okalającego dawną synagogę oraz odsłonięto tablicę upamiętniającą ją.

 

Społeczność żydowska w naszej miejscowości

Nasze miasto od czasów wojny jest miejscowością w której społeczność żydowska nie istnieje. W czasie Nocy Kryształowej 1938r. została spalona synagoga w Słupsku, a ludzie wyjechali jeszcze przed wojną lub wywieziono ich.

Co robimy w ramach projektu

Chcemy w ramach projektu zapoznać się z kulturą żydowską, poznać jej tradycje i obyczaje. Chcemy zorganizować spotkania z ludźmi będącymi świadkami historii.

Braliśmy udział w uroczystościach rocznicy Nocy Kryształowej. Spotkaliśmy się m.in z wnukiem ostatniego rabina Słupska - Amosem Cohenem.

Zorganizowaliśmy spotkanie z panią Isabell Sellheim- mieszkanką przedwojennego Słupska , która opowiedziała nam o stosunkach niemiecko-żydowskich w naszym mieście a także była świadkiem spalenia synagogi.

Odbyło się również spotkanie z p.Stanisławem Szewczukiem, autorem monografii o zamojskiej wsi Rachodoszcze, który wspominał swoich sąsiadów i kolegów Żydów.

Co planujemy na kolejnym etapie projektu

Spróbujemy zorganizować wieczór chanukowy.

Kto nam pomaga

Bardzo pomaga nam pani Jolanta Krawczykiewicz z teatru Rondo a także pan wiceprezydent miasta Ryszard Kwiatkowski.

Z czego jesteśmy szczególnie dumni

Jestesmy dumni z ilosci zgromadzonych informacji na temat kultury żydowskiej na terenie Słupska.