Jedną z kuczek, która ocalała do dnia dzisiejszego odnaleźliśmy w Radomiu przy ul. Moniuszki. Należała ona najprawdopodobniej do  Welwy Bekermana. Był on bardzo ortodoksyjnym Żydem, i jak przychodziło święto Sukkot, to całą rodziną spędzali je w tej kuczce.

Więcej:  http://radom.wyborcza.pl/radom/1,143526,19644062,radomski-genius-loci-ostatnia-kuczka-w-radomiu.html#ixzz47WRKwmv7

We współczesnych czasach Święto Sukkot trwa siedem dni (w Diasporze osiem dni): 15-21 Tiszri.

W nocy lub wczesnym rankiem pobożni Żydzi budują szałasy zwane po hebrajsku "sukka" (w Polsce "kuczki"). Szałas budowany jest zwykle obok domu, na podwórzu lub w ogrodzie. Jest on najczęściej tymczasowym szałasem zrobionym z liści, gałęzi i patyków. Dach ("schach") takiego szałasu zazwyczaj jest wykonany z różnych gałęzi i liści, w taki sposób ze sobą splecionych, aby dawały jak najwięcej cienia. Jednak przez tak wykonany dach zawsze prześwituje niebo. W Izraelu popularne jest używanie liści palm. Pośrodku szałasu stawia się stół, ławę i leżankę.
    Szałasy upamiętniają namioty, w których Żydzi mieszkali na pustyni po wyjściu z Egiptu. Święto Sukkot to święto wędrówki i równocześnie święto odpoczynku, gdyż długa wędrówka przez pustynię prowadziła w końcu do odpoczynku w obiecanej przez Boga ojczyźnie. Szałasy przypominają pobożnym Żydom Obłok Chwały, który przez czterdzieści lat towarzyszył narodowi izraelskiemu podczas wędrówki po pustyni. Przenosząc się do tych świątecznych szałasów Żydzi okazują swoją wiarę i zaufanie, że to nie mury z betonu i kamienia są naszą ochroną, lecz Bóg jest naszą twierdzą i ochroni swój wierny lud przed wszelkimi niebezpieczeństwami. W tych szałasach Żydzi mieszkają i śpią przez cały świąteczny tydzień. Wspólne posiłki spożywają nie w domu, lecz pod dachem namiotów - pod dachem, który "pozwala niebu przeniknąć". W ten sposób spostrzega się Wszechmocnego i Wiecznego Boga, który nie opuścił Żydów i zawsze ich ochrania.

Więcej:

http://www.izrael.badacz.org/kultura/kalendarz_sukot.html

zdjęcie archiwalne pobrano ze strony:

 http://radom.wyborcza.pl/radom/1,143526,19644062,radomski-genius-loci-ostatnia-kuczka-w-radomiu.html